księżniczki

Księżniczki
Dzasmina
Roszpunka
Śnieżka
Mulan
Aurora
Kopciuszek
Pocahontas
Tiana
Bella
Ariel
Arista
Attina
Adella
Alana
Andrina
Aquata
Merida 
Elza 
Anna
Kida
Giselle  
Esmeralda 
Megara 
Vaiana 
Zosia
Elena   
Madellaine
Ting-Ting, Su i Mei
Jane
Alicja
Nancy 
Dzwoneczek
nie do końca księżniczki 
Mini 
Daisy 
Nala   
Kiara 

Królewna Śnieżka i siedem krasnoludków 1937

"Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?'' "Hej ho, hej ho, do pracy by się szło…" Któż nie zna tych słów? Chyba nie ma takiej osoby, która nie pamiętałaby z lat dziecinnych historii o pięknej, dobrej księżniczce, jej bardzo złej macosze i siedmiu krasnalach. Jeśli ktoś jednak nie zna, zapomniał, lub też zwyczajnie lubi wracać do klasyki w kinie, ma teraz znakomitą okazję, by sobie opowieść o Królewnie Śnieżce odświeżyć, i to w nobliwej filmowej wersji. Słynna, pełnometrażowa animacja Walta Disneya z roku 1937, oparta na motywach baśni braci Grimm,

 ukaże się 9 listopada 2009 na DVD i Blue-ray w ramach serii "Ze Skarbca Disneya". Dystrybutorem filmu jest debiutująca w tej roli firma CD Projekt, wydawca gier komputerowych.  Animowana bajka o Śnieżce wyposażona została w swojej najnowszej edycji na płytach w czytelne i proste, lecz ciekawe interaktywne menu (świetne gadające lustro) i dodatki. To, co jest jednak najważniejsze w tym wydaniu, to dźwięk i obraz. Obraz został odnowiony cyfrowo, dzięki czemu nie odbiega bardzo od dzisiejszych oczekiwań wobec animowanej baśni, kolory są ładnie nasycone (choć nie należy oczekiwać baroku, to w końcu animacja, która ma 72 lata!), ostro zarysowane postacie poruszają się płynnie. Dźwięk jest zupełnie wyjątkowy, pięknie w filmie gra muzyka, i to gra w dwóch znaczeniach tego słowa, bo u Disneya muzyka
jest nie tylko akompaniatorem, lecz także jednym z głównych aktorów, komentuje ruchy postaci, zastępuje słowa, dopowiada znaczenia, słychać ją w filmie bez przerwy, rywalizuje nawet trochę z obrazem. Nowy polski dubbing jest taki, jaki powinien być, czyli wyjątkowo skuteczny, po paru minutach zapomina się o jego istnieniu, bo tak idealnie pasuje do postaci. Wyjątkowa jest zła królowa-macocha z głosem Danuty Stenki, groźna, śmiertelnie przebiegła, szalona i w gruncie rzeczy trochę też nieszczęśliwa… Dzieciom odświeżony film Disneya powinien się podobać, bo mimo upływu lat wciąż jest zabawny i klarowny, dobrze się

ogląda. Dobro zwycięża zło, zwierzątka są śliczne i miłe, a Gapcio nieustannie i pociesznie zaplątuje się w za dużą koszulkę. Dorosły widz może czasem zapaść w lekką, słodką jak małe jelonki, drzemkę. Jeśli jednak nie poddamy się sennej błogości, to skupienie na narracji skutkuje podobnym do snu, uczuciem wewnętrznej lekkości, bo to w końcu naprawdę sympatyczna baśń. Interesującym dla dorosłego widza, oprócz podziwiania pomysłowości animatorów, może być śledzenie elementów niejako poza filmowych. Można na przykład zastanowić się nad tym, dlaczego jest tak mało drapieżników w tym lesie lub skąd w nim wziął się żółw i dlaczego jest samotny; można zadumać się nad proponowanym w filmie kanonem urody męskiej i kobiecej czy podziwiać zainteresowania Śnieżki, która wydaje się naprawdę dobrze reprezentować przymioty płci pięknej z czasów, gdy jeszcze można było spotkać
królewiczów na gościńcu. Zamiłowanie młodej damy do porządku w obejściu oraz muzyki (tradycyjnej pocieszycielki kobiecości) jest w istocie godne szacunku, a dla widowni wyjątkowo atrakcyjne, bo wtedy pojawiają się okazje do wielu zabawnych, sytuacyjnych żartów. A te są w stanie szczerze rozbawić i dzieci, i dorosłych. I to w tym staroświeckim, pełnym uroku, serdecznym stylu.

Czarownica

Czarownica to kolejna fabuła o śpiącej królewnie jednak ta opowieść zaczyna się nieco wcześniej niż tradycyjna bajka otóż jest pokazane jak nasza czarownica dorasta i ku naszemu zaskoczeniu jest jedną z dobrych czarodziejskich istot które zamieszkują tajemniczy las . W młodym wieku poznaje pewnego młodzieńca  który z czasem

skrada jej serce a następnie odchodzi odchodzi od niej w tym czasie ona ma nadal nadzieje że powróci po latach i tak się rzeczywiście jest jednak nie przychodzi sam tylko z żołnierzami którzy chcieli ją i inne czarodziejskie osoby skrzywdzić . Podczas tego ataku głównie chodziło o Diabolinę bo król obiecał że ten kto

 ją wykończy dostanie jego córkę i zostanie nowym królem , jednak nikt nie wiedział jak ją podejść z wyjątkiem jednej osoby a był nim młodzieniec któremu  Maleficenta podarowała serce dla tego zaraz przed rozpoczęciem walki Stefan chciał z nią spędzić czas . W rezultacie wojna została odwołana a Stefan wmawiał jej 

czułe słówka do wieczora jednak kiedy zapada w głęboki sen odcina jej skrzydła by je pokazać królowi by on pomyślał że ona nie żyje . Kiedy Maleficenta  budzi się pragnie zemsty i tworzy swego ptaka który posiada zdolność zmiany w dowolnego stwora za pomocą Diaboliny . No i tutaj szacunek dla producenta bo właśnie dali nie zły motyw na zemstę .Niedługo potem na świat przychodzi Aurora oczywiście według tradycji na przyjęcie urodzinowe oprócz trzech dobrych 

wróżek przychodzi główna antagonistka i rzuca na nią urok który polega na tym że po ukłuciu w palec ma umrzeć jednak na szczęście po jej odejściu podchodzi ostatnia wróżka , która łagodzi klątwę mówiąc że nie umrze tylko zaśnie. Również według oryginalnej wersji ukrywają Różyczkę w lesie jednak w tym także jest  drobna zmiana w scenariuszu bo Maleficenta doskonale wie gdzie ona jest i ma na nią oko . To że Diabolina wie i nic z tym nie robi nie jest najbardziej szokujące bo nie raz dała małej jeść a dla czego musiała ją karmić bo te trzy wróżki nie potrafiły się zajmować porządnie dzieckiem . A tłumaczyła swoje zachowaniem przed krukiem tym że chce by była cicho bo jak była głodna to płakała .  Moim zdaniem to był tylko pretekst w głębi serca zależało jej na niej tylko udawała twardą przed nim , no bo kto chciał skrzywdzić taką kruszynę . Kiedy trochę podrosła wzięła nawet ją na ręce po czym kazała jej wracać do ciotek by się nią zajęły . Przyznajcie nikt by się tego nie spodziewał .

Kolejną ciekawą akcją z dzieciństwa małej Aurory była wtedy kiedy przechadzała się sama na wzgórzu i o mało by nie spadła. Najciekawsze w tej scenie jest to że osoba która ją uratowała jest zła i najwyraźniej się wkurzyła na te wróżki że one się kłócą a Aurora sama łazi i gdyby nie użyła czarów było by po tej kruszynce . W tej chwili Kruk zdębiał i to na serio bo się tego nie 

 spodziewał po Diabolinie w sumie go rozumiem bo większość z nas też była w szoku . Dla czego to zrobiłaś ? No muszę przyznać że to odpowiednie pytanie do Diaboliny a ona na to ,,  bo nie chce by tak skończyła  ,, . Przepraszam jeśli nie dokładnie podałam jej odpowiedz ale chodziło jej oto że wolałaby żeby jej przepowiednia się sprawdziła  niż Aurora zmarła przez nieostrożność dobrych wróżek . 

 Mijają lata a wraz z nimi nasza Aurora dorasta i ma już prawie skończone 15 lat chwile przed ukończeniem 15 lat poznaje Diaboline i przypomina sobie że to ona ją kiedyś uratowała jak była mała dla tego sądzi że jest jej dobrą wróżką . Po pewnym czasie Diabolina pokazuje jej tajemniczy ogród , wieczorem kiedy Aurora kładzie się spać a kiedy nikt nie patrzy nawet kruk postanawia spróbować zdjąć zły czar . Sądziła że jak sama rzuciła na nią klątwę może jej się udać zdjąć urok , ale swoje możliwości przeliczyła   bo niestety  klątwa okazała się być silniejsza .

Dzień przed urodzinami Aurory wróżki postanawiają jej wyznać prawdę między innymi o tym że jest księżniczką i o klątwie jednak nie zdążyły dokończ bo wybiegła do lasu gdzie zazwyczaj była  Maleficenta . Kiedy się już spotkały zrozpaczona Aurora zaczyna opowiadać co się dowiedziała od ciotek , ta potwierdza ich historie i przyznała się że to ona sprowadziła  na nią to całe nie szczecie po czym wybiegła i 

 spotkała swojego  księcia który z pozoru mógł być jej jedyną nadzieją o czym nie wtedy jeszcze nie wiedziała . Po krótkim spotkaniu wraca do domu gdzie wróżki oświadczają że wracają do zamku gdzie się urodziła . W tym czasie Diabolina dowiaduje się że dziewczyna mogła się w kim się zakochać zresztą z wzajemnością co bardzo ją pocieszyło bo miłość według jednej z wróżek mogła pokonać klątwę .  Gdy docierają na miejsce ciotki każą jej iść do jednej z komnat 

 potem idą do króla który myślał że przyjdą dopiero w dniu  16 urodzinach a nie jedn  dzień przed jej 16 urodzinami dla tego na nie się w ściekł bo doskonale rozumiał że w zamku nie będzie bezpieczna . Kiedy tak się kłócili Diabolina wyczuła że jej przepowiednia jest coraz bliżej dla tego ruszyła w las szukając 
młodzieńca który mógł ocalić życie królewny dla tego uśpiła go i wzięła go na swojego konia . W drodze do zamku czuł że klątwa zaczyna się spełniać i wyraźnie poczuła to kiedy Aurora dotknęła wrzeciona . Z wielkim smutkiem ruszyła w kierunku domu Aurory mimo wątpliwości że może mu się to nie udać ,
postanowiła się nie podawać i walczyć do końcu.
Podłożyła księcia pod drzwi Śpiącej Królewny gdzie były wróżki które kiedy usłyszały hałas postanowiły sprawdzić co się stało w tym czasie Diabolina schowała się za ścianą kiedy weszły z księciem i kazały mu ją pocałować Diabolina za drzwiami podglądała bo chciała wiedzieć czy jej ulubienica przeżyje czy nie . Jak myślicie czy po pocałunku z księciem Aurora się obudziła ? I

teraz tak ci którzy sądzili że tak to od razu widać że nie oglądali tego filmu ale rozumiem sama tak myślałam zanim ten film dobiegł do końca . No co praktycznie 90 %  jak i nie więcej osób którzy oglądali poprzednie wersje Śpiącej Królewny wiedzą że to książę powinien obudzić Aurorę i na takie zakończanie liczyli ale reżyser

powiedział  im nie to Czarownica ma ją obudzić na początku kiedy wszyscy wychodzą z sali ona wchodzi i próbuje od nowa cofnąć czar  ale bez rezultatu dopiero kiedy zaczyna płakać i żałować za swoje postępowanie ona się budzi . Później dochodzi do zamieszania i król dowiaduje się ze Czarownica jest tu i walczą z nią natomiast Aurora znajduje kolejną tajemniczą komnatę w której dostrzega skrzydła zamknięte w szklanej klatce . Ku jej zaskoczeniu one się ruszają i postanawia  je uwolnić bo domyśliła się do kogo mogą one należeć . Skrzydła wędrują prosto do swojej właścicielki i dzięki nim Diabolina może znowu latać podczas walki pojawia się także kruk przemieniony w smoka

 Diabolina pod koniec nie chce walczyć z Stefanem ze względu na Aurory ale po jego ostatnim Ataku spada z dachu . Na koniec Filmy Aurora zostaje królową zaczarowanego lasu i swojego królestwa , również można zauważyć jak w ostatnie minucie Aurora patrzy na księcia.




 Fabułę tego filmu oceniam = 9 / 10 ale niestety nie mogę tego samego powiedzieć o Ojcu Aurory i Trzech Wróżkach bo obie te postacie mogły być pokazane  w lepszym świetle .
Jeśli chodzi o Stefana za surowy i  chłodny a już kompletnie mi się nie podobało to co zrobił Czarownicy na początku filmu .( W pierwszej wersji Śpiącej Królewny król był tysiąc razy lepszy no i można by było się z niego pośmiać ) Kolejne nie udane postacie to wróżki jak już wspomniałam które nic tylko się kłócą i nie myślą o Aurorze (wole te wróżki z tych innych wersji , naprawdę tu klapa ) 
Książę nie najgorszy ale widziałam lepszych . ( Niby nic nie sknocił ale też nie był taki super jak na księcia przystało )
Aurora okej , nawet nie ma się czego czepiać moim zdaniem dobrze zagrała i pasuje do tej postaci.
Czarownica no i sama nie wieże w to co pisze czarownica numer jeden z  złej wiedźmy w dobrą ciocie się zmieniła . Normalnie takiej czarownicy to pozazdrościć . Takiej Wiedzmy w Disney Chanel nigdzie nie znajdziecie . A więc podsumowując 2 kiepskie postacie na 5 głównych postaci 3 w porządku . Moim zdaniem sprawiedliwą oceną aktorów będzie takie = 8(na serio naciągane to osiem)

Śpiąca Królewna 2009

Śpiąca Królewna w 2009 roku zaczyna się zupełnie inaczej od pozostałych bo na początku poznajemy rycerza któremu nauczyciel opowiada o pięknej księżniczce która zapadła w głęboki sen a jego opowieść zaczyna się  tradycyjnie od jej narodzin i złej wróżce która rzuca  klątwie która po piętnastu latach ma się spełnić . No cóż pewnie nie raz zastanawialiście się dla czego nikt nie powiedział królewnie o klątwie kiedy była starsza a o tuż dla tego że król zakazał o tym rozmawiać a zwłaszcza  w
towarzystwie jego córki również przez tą całą klątwę stał się innym człowiekiem i był bardziej surowy dla córki . Pewnego dnia Księżniczka Myrosa poznaje prawdę że jej ojciec kazał spalić wszystkie kołowrotki a osoby które nie podporządkowały się władzy króla zostały wygnane z kraju po tym zdarzeniu relacje księżniczki z ojcem się ochłodziły bo nie miała pojęcia dla czego to zrobił . W tym czasie 16 urodziny zbliżały się pełną parą i nie brakowało ogromnej liczby prezentów . Na nie szczęście 

dzień  przed jej urodzinami idzie do zakazanej wierzy i tam pod namową wiedzmy dotyka 
wrzeciona po czym  zostaje zraniona w palec . Dalej wiadomo co się dzieje bo każda śpiąca królewna zapada w głęboki sen puki jakiś książę ją nie zbudzi pocałunkiem . Ale tym razem opowieść Augusta nie wspomina o miłosnym zakończeniu bo jeszcze nikt jej nie obudził a 
na zakończenie swojej opowieści po darowuje mu zdjęcie księżniczki w dniu jej szesnastych urodzin . Ten  był tak zachwycony jej urodą że 

 postanowił ciężej trenował władanie mieczem by kiedyś pokonać kolczasty mur i ją uratować jednak czas ucieka a na wyprawę zgłasza się następny książę . Kiedy książę dociera na miejsce i wpada w kolczasty krzew . To wszystko obserwuje młody rycerz , po mimo strachu próbuje wraz z koniem przedostać się na drugą stronę muru na szczęście wszystko idzie jak pomaśle . Kiedy rycerzyk wchodzi do wierzy widzi śpiącą królewnę po czym całuje ją w usta .
 Po krótkiej chwili wchodzą do głównej sali gdzie byli rodzice królewny , podczas rozmowy wychodzi na jaw że Fynn jest księciem a to wszystko potwierdza trener który znał prawdę od samego początku tylko czekał aż chłopak podrośnie

Oceniam ten film 7 / 10 bo widziałam lepsze filmy i jest taki poważny moim zdaniem animacja była lepsza co rzadko przyznaje w stosunku do porównania filmów .

Śpiąca Królewna 2008

Śpiąca Królewna w 2008 zaczyna się nieco inaczej od klasycznej baśni bo dowiadujemy się o tym żekrólowa miała swoje problemy i zobaczyła żabę która przepowiedziała że będzie miała córeczkę i tak się stało w dniu urodzin swojej córeczki z godnie z tradycją wszyscy mieli świętować . Kolejną zmianą jest symbolika złotych talerzy które nie miały miejsca w tradycyjnej bajce i właściwie te talerze zwiastowały nie szczęście na  królewnę bo było ich tylko 12 a powinno być 13 bo było 13

 mądrych kobiet dla tego król kazał odesłać tą która przybędzie ostatnia . W końcu przychodzi pod bramy pałacu ostatnia czarodziejka kiedy straż nie chce ją wpuścić ta rzuca zaklęcia na nich kiedy dociera na miejsce rzuca kolejny urok tym razem na księżniczkę kiedy odchodzi upomina się jedna z wróżek że nie dała małej błogosławieństwa i może złagodzić urok dzięki czemu nie umrze tylko zaśnie na 100 lat wraz z ludem . Te lata szybko mijają a Róża dorasta nie jest typową księżniczką jaką znamy bo nie dba o swój wygląd i jest cieka świata oraz ma dusze wynalazczyni . W dzień przed jej 16 urodzinami rodzice urządzają wieczerze by spędzić ten czas z córką a zapewne dla tego bo nie wiedzieli co jutro się stanie i byli niespokojni . Ludzie największą wtopą tej produkcji jest to że w dzień kiedy życie Róży jest zagrożone jej rodzice nic

nie robią myślą tylko jaki to prezent wybrać dla ich córki . Ludzie przecież normalnie jej rodzice powinni być przy niej w tak ważnym dniu a oni tylko kazali jednej służącej mieć na nią oko . No ładna mi z tej służki niańka na początku dnia wo gule nie zwraca uwagę co wyrabia Róża myśli że poszła  posłusznie do komnaty i zaczęła zajmować się  ozdobami w jednej z  sal no i po jakimś czasie się orientuje że gdzieś zniknęła  ale było już było za późno bo się ukuła . No muszę przyznać matka Róży chyba  ma instynkt 

macierzyński bo jak widziała niańkę od razu wyczuła że coś jest nie halo ta skłamała by królowa nie zalazła jej za skórę . Po tej rozmowie wszyscy zasnęli i tak mijały lata aż pewnego dnia pojawił się książę który tak samo lubił eksperymenty jak Róża wynalazł miedzy innymi apart z gołębiem który później odbędzie ważną role w życiu księcia i jego księżniczki .
Tym czasem matka księcia zaczyna tracić do niego cierpliwość bo nie szuka sobie żony i dla tego urządza małe przyjęcie na które zaprasza swoją znajomą bramową z jej córką mając nadzieje że w niej się zakocha jednak próżne jej starania bo nie mają wspólnych zainteresowań jednak podczas jej wizyty zaciekawiła ją i Fryderyka ciekawa historia o księżniczce także z tej rozmowy wynika że pradziadek Fryderyka próbował ją obudzić ale mu się to nie udało potem poszli oglądnąć jego pracownie a

 następnie zdjęcia kiedy już poszła książę zobaczył fotografie pięknej dziewczyny oczywiście na początku nie chciał się przyznać że się zakochał ale wyraźnie było widać co do niej czuje i specjalnie do misji ratunkowej wynalazł na tyle duży balon z koszykiem by mogli polecieć co jest wielką nowością bo książęta w bajkach raczej tacy nie są . Na początku lot wszystko idzie zgodnie z planem ale pot koniec misji przelatują nad zamkiem i mają problem z powrotem do zamku tym czasem dociera już wiadomość do królowej o nieszczęściu . Po wielogodzinnej wędrówce napotyka ich mgła przez którą nie zauważają zamku i są tak zmęczeni że postanawiają odpocząć . Kiedy książę budzi się dostrzega przed sobą zamek   oraz żywopłot postanawia pokonać ciernie tradycją metodą czyli mieczem potem jak dostaje się z swoim sługą do zamku książę udaje się tam gdzie oczekuje swojej ukochanej a następnie całuje ją w czółko. Tak wiem nie którzy zaraz powiedzą że  powinien cmoknąć ją w usta a nie w czółko ale jest okej bo w ostatnich minutach filmu jest też drugi buziak tym razem w usta .

A ja oceniam ten film 10 / 10 bo aktorstwo jest po prostu pierwsza klasa i treść filmu jest po mistrzowsku są też drobne zmiany co sprawia że film nie jest kropka w kropkę jak to bywa w filmach

Śpiąca Krolewna 1959

“Śpiąca królewna” to kolejny po “Zuzi i Hultaju” pełnometrażowy film animowany produkcji mistrza, Walta Disneya. Jest jakby (jeśli nie czymś więcej) przypomnieniem bajek typu „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków”. Po obejrzeniu "Śpiącej królewny" możemy stwierdzić, że pan Disney jest ewidentnie sentymentalny, gdy wspomina minione lata… Po pierwsze „Śpiąca królewna” przypomina „Śnieżkę” tym, że główna bohaterka to piękna księżniczka nękana przez straszną wiedźmę. Dla uchronienia jej przed śmiercią autor wysyła ją do ciemnego lasu, gdzie zamiast siedmiu
krasnoludków pod opiekę biorą ją trzy przemiłe wróżki. Zła wiedźma jednak odnajduje Aurorę (nam znaną bardziej jako Różyczka) i, tak jak to miało miejsce w przypadku Śnieżki, rzuca na nią zły urok. Zmusza ją do przędzenia i sprawia, że Aurora kaleczy się zaklętym wrzecionem, co powoduje, że nasza tytułowa bohaterka zapada w magiczny sen. Chyba domyślacie się, że teraz

 przywołam sytuację, w której Śnieżka zjada zatrute jabłko…Jedyną mocą jaka jest w stanie obudzić księżniczkę ze snu, jest pocałunek prawdziwej miłości, złożony na jej ustach przez księcia, tu ochrzczonego imieniem Filip. To nie wszystko z rzeczy i sytuacji, które łączą te dwie bajki. Obie królewny są niebiańsko piękne, obie wychodzą z opresji dzięki pomocy drobnych, leśnych postaci i obie są nękane przez straszne czarownice. Wróżki wyglądają jak rodzone siostry krasnali. Więcej, te przyjazne ciotowate kobietki o imionach Fauna, Flora i Pogódka są ich lustrzanymi odbiciami, jeśli chodzi o

 postępowanie. No może wykluczając prace w kopalni i pogwizdywanie na każdym kroku. Prowadzą swoje niewinne gospodarstwo, nad życie kochają swoją podopieczną i nawet urządzają Różyczce urodzinowe przyjęcie w dniu, gdy ta kończy szesnaście lat. Są też tak samo sprytne, choć niestety nie ma między nimi Gapcia… Jaka szkoda! Poza Gapciem istnieje

 parę innych rzeczy, które przemawiają na korzyść “Śnieżki”. Pomimo, że muzyka ze „Śpiącej królewny” jest wzięta prosto z baletu Czajkowskiego i melodie tworzące tło tej baśni zapierają dech w piersi, to piosenki śpiewane przez głównych bohaterów pozostawiają wiele do życzenia. Tylko jedna daje radę – „Znamy się ze snu” pasuje do klimatu bajki jak ulał. Reszta piosenek zbytnio nie zapada w pamięć. Jeśli

 chodzi o humor, to twórcy byli bardzo powściągliwi. Dobre wróżki niosą całe brzemię dowcipu na własnych barkach, którym chwilowo jedynie „pomaga” nadworny błazen i to tylko w jednej ze scen. Książę Filip również nie zachwyca, gdyż jest przesłodzony. Disney jednak stanął na wysokości zadania i stuningował „Śpiącą królewnę”, dodając imponującą walkę Filipa ze smokiem, która wypełniając

powierzone jej przez Walta zadanie, umiejscawia się obok szaleńczej pogoni Śnieżki przez złowieszczy las. Książę wyzwala się z lochu i ucieka przed wysłanymi przez wiedźmę, pokracznymi stworami straszącymi żółtymi oczyma naszych małych widzów. Natomiast moment, w którym wiedźma przeistacza się w smoka, ścina krew w żyłach nawet rodzicom. Disney osiąga tymi scenami szczyt animowanego horroru. Mimo wszystko ten obraz pozostaje w naszej pamięci jako baśniowa szczęśliwa kraina, w której wszyscy żyją długo i szczęśliwie, a świat przybiera w końcu pastelowe barwy i zostaje przyprószony magicznym pyłem.
Oceniam ten film 9 / 10